کد مطلب:275323 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:258
ابن طلحه
محمد بن طلحه بن محمد بن الحسن، ملقب به كمال الدین قرشی نصیبی عدوی شافعی) 582 ق - 652 ق)، مكنا به ابوسالم. وزیری ادیب كه در عمریه (روستایی از نصیبین) تولد یافت و بعد از آن به نیشابور كوچ نمود و ولایت وزارت دمشق را به عهده گرفت و سپس وزارت را رها كرد و گوشه گیری برگزید و در شهر حلب وفات نمود. از كتب وی می توان العقد الفرید للملك السعید و مطالب السوول فی مناقب آل الرسول و الدر المنتظم فی السر الاعظم - خ را نام برد. (الاعلام، ج 6: ص 175 (خداوند متعال را خلیفه ای است كه در آخر الزمان هنگامی كه زمین از ظلم و ستم پر شده باشد ظهور می كند و آن را پر از عدل و داد می گرداند. این امام مهدی كه به فرمان خدا قیام می كند جمله مذاهب را از میان بر می دارد و جز دین خالص (اسلام) باقی نمی ماند. [1] .
[ صفحه 49]
[ صفحه 49]
[1] ينابيع الموده، ص 410.